ekran платформа за слободоумни
„Значи, на детето му треба само да се чува и да се измие. Сеам пишува домашна задача, се облекува. Значи, сè што треба да направам е да го измијам и да го спремам. Тој другото си го знае сам“, рече Стана.
Татко му и дедо му работат во рудникот и повеќе се на работа отколку дома, па двајцата, вели во шега бабата, вели дека се осудени на пропаст. Татко му спие во колибата од она што порано била штала. Дедо му спие на еден кауч и тој и баба му делат ист кауч ноќе. Поради нејзините болки во нозете, спие седејќи, па вели им е тесно. Таа на Дејан му е всушност повеќе мајка отколку баба.
„Кога му велам ‘сине’, тој ми вели:’Јас не сум твојот син, јас сум твојот внук’“, вели Стана.
Онаа што го роди, го напушти пред повеќе од четири години. Едно утро ја зеде неговата помлада сестра и само си замина. Таа му однесе некого што тој многу го сакаше, кого сè уште го сака најмногу.
„Кога замина, таа имаше четири, четири и пол години. Ја видов двапати за година, година и пол. Тогаш никогаш повеќе не ја видов“, вели Стана, додавајќи дека името на неговата сестра е Дејана Зориќ.
Таа го добила името по него, а сега таа дури и не знае како изгледа. Не знае зошто мајка му си заминала на таков начин, но знае дека тие живеат тука некаде, во близина. Фотографијата на Деана е највредното нешто што го има ова момче.
„Ја најдов мајка ми на Фејсбук порано, има слики од неа.И испратив барање за пријателство, не сакаше да го прифати“, рекол Дејн и додал – „Знаев како ќе биде, затоа и никако не чувствував“.
„Најлошото е кога доаѓа од училиште, понекогаш може да дојде плачејќи. Тој вели дека сите во училиштето велат дека тој има брат или сестра. Јас, вели немам никој а знам дека имам сестра“, говорел Дејан како што вели неговата баба Стана.
Страни: 1 2
