Почина Нина Спирова – пејачката која остави траен белег во македонската музика

Доајенот на македонската музика, Нина Спирова почина на 82-годишна возраст.
Спирова остави трајни вредности со своите незаборавни интерпретации на „Бог да бие кој прв почна“, „Пилето ми пее“, „Не си го продавај Кољо чифликот“, „Судбо моја, судбино“, „Зајди, зајди, јасно сонце“, „Кажи, кажи либе Стано“ и многу други. Сепак, јавноста најмногу ќе ја памети по евергрините „Молчи, молчи“ и „Еден бакнеж“. Инаку, таа се повлече од естрадата во почетокот на осумдесеттите години.

Скромна, ненаметлива, повлечена, насмеана, со многу малку, речиси ништо познато од нејзиниот приватен живот, со однесување несвојствено за пејачка која претставува ѕвезда од конкретниот калибар. Спирова засекогаш се повлече од естрадната сцена во почетокот на 80-тите години и веќе претставува дел од македонското музичкото минато.

Според нејзините почитувачи, но и музичките стручњаци, главен белег има оставено пеејќи ја македонската народна, но и староградската песна. Има учествувано на првите изданија на Скопскиот фестивал, а има соработувано со најпознатите македонски автори, композитори и музички аранжери, меѓу кои Драган Ѓаконовски – Шпато, Љубомир Бранѓолица, Димитар Масевски и многу други. Има снимено над 80 композиции само за музичката продукција на МРТВ, од кој поголемиот број се хитовите: „Молчи, молчи“, „Еден бакнеж“, „Езеро мое“, „Далечен крај“, „Пелистерски очи“, „На овој ден“ итн.

Има снимено сингл плочи на српскохрватски јазик, додека забележителен настап имала на фестивалот “Белградска пролет’ (“Београдско пролеће”) во 1964 година, со песната „Бела хризантема“.
Како еден од вечните евергрини, кои ќе останат да не асоцираат на прекрасното минато претставува и хитот „Еден бакнеж“ во придружба на Македонската Филхармонија. Безвременска песна која има учествувано на фестивалот „Опатија“ во 1962 година и се има закитено со првата награда.