ЈАСМИН СТАВРОС почина. синоќа во 21 часот на 68-годишна возраст. Тој се бореше со сериозна болест, рак на коските и се лекуваше во KBC Rebro.
На крајот на март 2023 година, беше потврдено дека Ставрос боледувал од рак на коските. Пејачот веднаш бил хоспитализиран, а лекарите се посомневале дека ракот му се проширил на стомакот. Тој пред две недели беше префрлен на Клиниката за белодробни заболувања во Јордановац откако му се појавија компликации со белите дробови.
Јасмин Ставрос е роден во Сплит. Завршил основно музичко училиште (пијано) и средно музичко училиште (контрабас). Две години земал часови по соло пеење кај професорот Ристиќ во Сплит, кој го имитирал неговиот глас и го научил на техники на пеење и дишење кои му овозможија толку долга пејачка кариера.
Свири на тапани од 12 години, а веќе на 15 години професионално свири во бројни сплитски бендови: Делфини, Млади батали (денешен Магазин), и групите Море и Пут. Во 1973 година започнува да ја открива џез музиката, а од 1978 година работи како студио-тапанар во Југотон (денешна Кроација рекордс). Тој беше еден од најбараните тапанари во поранешна Југославија.
Соработувал со Јосип Лисац, Арсен Дедиќ, Душко Локин, Миша Ковач, Ивица Шерфези, Нед Украден, Љупко Димитровска и многу други пејачи. Најголем финансиски успех му донесе песната „Џули“ која ја сними со Данијела. Во раните 80-ти заминал во Америка, каде што останал две години и дипломирал на приватната џез академија Стенли Спектор во Њујорк.
Како еден од најдобрите студенти и всушност најдобар студент од Европа, тој добил зелен картон за престој во Америка во 1982 година. Во тој момент тој веќе имал сопруга и две деца, поради што решил да се врати во татковината. Пред да замине за Америка, 4 години свирел перкусии во Хрватскиот народен театар. Паралелно снимал плочи и свирел во бендот на Оливер Драгојевиќ и Мери Цетиниќ.
Сосема случајна соло кариера
Официјално стана мегаѕвезда во 1989 година со неговиот трет албум, во кој беа вклучени хитовите „Tired“ и „Dao bih sto Amerika“. Во следните 20 години, тој изведуваше преку 120 концерти годишно. Почетокот на Татковинската војна запре многу кариери, а Ставрос тогаш одлучи дека не сака да снима нови албуми, туку веднаш да се пријави во војска. Бидејќи немал воена обука бидејќи одбил да служи во ЈНА, решил да помогне на единствениот начин што може. Направил над 500 хуманитарни концерти.
Кариерата ја продолжил со соработки со Тончи Хуљиќ и Федор Боиќ, а се испробал и како актер со учеството во хумористичната емисија „Јел’ ме некто прако“, која доживеа голем успех. Тој продолжил да свири на тапани до 2000 година, кога тој дел од кариерата го остави зад себе. Сепак, неговиот син Мило тргна по неговите стапки и исто така стана одличен тапанар, кој зад себе има неколку години џез академија во Грац и неколку години студии во Америка.
Во подоцнежната фаза од неговата кариера често се пишуваше за неговиот личен живот, естетските процедури и фактот дека се свртел кон религијата и станал „фанатик“.
Фото Социјални мрежи