(ВИДЕО+ФОТО) НЕСТВАРНИ СЦЕНИ ОД НОВИ САД: Илјадници луѓе се простиле од Ѓорѓе Балашевиќ – лампиони го прекриле небото, факели на Дунав!

Програмата „Ноќта кога Џоле го преплива Дунав“ започнала со песната „Сине мој“, емитувана од звучникот на Кејот на жртвите од рацијата, со која жителите на Нови Сад се простија од својот омилен сограѓанин, големиот кантавтор Ѓорѓе Балашевиќ, кој почина во петокот од корона вирусот.
Бројни обожаватели на панонскиот морнар, кои не дојдоа само од Нови Сад, туку и од целата земја и регионот, го исполнија кејот и блискиот Варадински мост.
Многумина од нив донесоа бела роза или рузмарин, со што го евоцираа сеќавањето на незаборавните стихови од песните на Џоле кои го одбележаа растењето и младоста на многу генерации.

Програмата „Ноќта кога Џоле го преплива Дунав“ продолжила со неговите незаборавни песни „Животот е море“, „Лалошки валцер“ и „Ноќ кога го препливав Дунав“, прекрасна нумера на која чамци со факели запловиле по реката а од еден од нив засвирел саксофонист на Српскиот народен театарски оркестар, Никола Мацура.

Во исто време, мноштво фенери летанале од тврдината Петроварадин, на чии sидови била проектирана фигурата на Ѓорѓе Балашевиќ, како последен поздрав до големиот сограѓанин.
– „Ако умрам млад, засади само рузмарин на мојот гроб …“ – ја запеела баладата на легендарниот Џоле, Верица Пејиќ, солист на Српскиот народен театар со поддршка на хорот на операта СНП.

Потоа следеле песните „Есента ми доаѓа дуњажо моја“ и „Само да нема војна“, „Де минор“, „Оливера“, „Па, каде си ти“, „Никогаш како Бане“ и многу други композиции на Балашевиќ , кои собраните ги пееле и поздравувале со долг аплауз.
Во програмата „Ноќта кога Џоле го преплица Дунав“ учествувале и новосадските тапанари и Детскиот хор. А, најбројниот хор, како и секогаш на концертите на Џоле се состоел од неколку илјади луѓе, собрани во негова чест на новосадскиот дел кеј на Дунав во Нови Сад.

Извор: novosti.rs