ekran платформа за слободоумни
Напуштените италијански села им служеа на хотелиерите да го осмислат концептот на таканаречено расфрлано сместување во раните 90-ти. Во тоа време, тие веројатно не ни сонуваа дека триесет години подоцна, овој вид угостителство ќе се покаже како целосен успех.
View this post on Instagram
Средновековната архитектура, напуштените села и градови, како и природа без гужви на прв поглед изгледаат како идеална позадина за филм, но може да биде и формула за совршен хотел во ерата на коронавирусот. Од 90-тите години на минатиот век, Италија полека, но сигурно прифати туристички модел, познат и како albergo diffuso, или расфрлани хотели.
Во време кога жителите се селеа во поголемите градови за да најдат работа и да бидат поблиску до цивилизацијата, хотелиерите излегоа со идеја да ги претворат напуштените куќи и градови во луксузни апартмани со базени и погледи на речиси недопрената природа – идеална можност во време кога куќите се продаваат по – дај што ќе дадеш цени. Така, гостите можат да ја изнајмат целата куќа за себе и да одат неколку улици подалеку до велнесот или хотелскиот ресторан.
View this post on Instagram
А експертите предвидуваат дека по појавата на вакцината, и понатаму ќе се бара сместување што овозможува дистанцирање.
Еден од првите примери на вакви расфрлани хотели може да се види во утврдениот град Санто Стефано ди Сесанио во централниот италијански регион Абруцо, каде се наоѓаат планините Кампо Императоре, познати и како Мал Тибет.
Таму се отворил Секстантио, еден од првите расфрлани видови хотелско сместување, кој наскоро се појавил и во Матера во јужна Италија. Денес, такво расфрлано сместување може да се најде на околу сто места низ Италија.
View this post on Instagram
