ekran платформа за слободоумни
Тоа е прашање на здрав разум: способност да разбереме што можеме да си дозволиме, а што сè уште не…
За да не се чувствувате сиромашно, треба да го изберете најдоброто. Најдобро, но по цена што можете да си ја дозволите. Ако сакам да купам слика на Веласкез, ќе се чувствувам сиромашен. Или ако одлучам да купам црн кавијар за вечера, ќе се чувствувам сиромашен, бидејќи не можам да си го дозволам тоа. Или дури и да сакам да купам билет за Бали – повторно ќе се чувствувам сиромашен. Затоа што тоа се работи што не можам да си ги дозволам!
Сè што треба да направиме е соодветно да ги процениме нашите можности!
Мораме да го купиме најдоброто што можеме да си го дозволиме. Разумен човек нема ни да побара цена ако сфати дека тоа не може да си го дозволи.
Но, колку често луѓето сакаат да добијат нешто што не може да биде евтино? По дефиниција, не може. И тие се чувствуваат А само требало соодветно да ги процените вашите способности. И да го купиме најдоброто што можеме да си го дозволиме. Не е најдобро во светот, но е најдоброто од она што е моментално на пазарот.
А ова е прашање на здрав разум: способност да разбереме што можеме да си дозволиме, а што не. Или барем не уште.
И никој нема да се чувствува навреден. Ниту ние. Не оној кому што сакавме да понудиме неколку илјади денари за слика ремек дело.
Ако не можете да си дозволите слика на Веласкез, купете ја од локален уметник. Ако не можете да јадете кавијар за вечера, купете ја барем најдобрата риба до која што можете да дојдете. Ако не можете да летувате на Бали, одете во Грција…
За да не се разочарате, купете го најдоброто од она што можете да си го дозволите. А другите не би требало да се вознемируваат од разочараниот поглед и тврдењата: „зошто е толку скапо“.
