Во времето на тешко ропство, кога верата се мерела со страдање, во македонската земја, во селото Слатина во Меглен, се родила девојка со чисто срце и светла душа – Света Злата Мегленска. Нејзиното име – Злата – не било случајно, зашто и душата ѝ била златна, исполнета со љубов кон Бога и со непоколеблива вера.
Кога пораснала, нејзината убавина ги воодушевувала сите. Еден турски младич посакал да ја земе за жена и ја принудувал да се одрече од Христа и да ја прими неговата вера. Но Злата не се поколебала. Со мирен глас му одговорила:
„Јас сум Христова и Нему ќе му останам верна, дури и ако ме убиете.“
Тогаш почнало нејзиното страдање и мачење – ја затворале, ја тепале, ја убедувале со закани и ветувања. Но ништо не ја натерало да ја напушти својата вера. Во нејзиното срце горела љубов кон Христа посилна од секој страв.
По долги маки, Злата ја предала својата душа на Бога во 1795 година. Нејзиното тело било изрането, но нејзината душа блескала посилно од злато.
ekran платформа за слободоумни