ekran платформа за слободоумни
Манекенката Лорен Васер (33) ги изгубила двете нозе поради синдромот на токсичен шок по употребата на тампони, но не се откажала.
А колку суров може да удри животот, на своја кожа почувствувалас Лорен Васер, кога на 24. години ја загубила прво едната, а потоа и другата нога поради синдром на токсичен шок по употреба на тампон.
Производот што го користат огромен број жени потенцијално носи со себе ризици кои се наведени на самата кутија, но повеќето ги игнорираат. Тоа го сторила и Лорен, а потоа се случило сценарио кое не го замислила ниту во нејзините најлоши кошмари.
View this post on Instagram
Нејзиниот живот бил превртен наопаку, но таа излегла посилна од кога било порано. Сепак, таа и денес има уште многу да помине, не само што е една од најуспешните манекенки, туку на секој начин се труди да ја подигне свеста за менструалните производи, така што ниту една жена никогаш не мора да помине низ она низ што поминала таа.
View this post on Instagram
„Дома ме најдоа без свест, имав температура од скоро 42., бубрезите ми откажуваа. Имав два срцеви удари и ми дадоа само еден процент шанса за преживување. Кога недела и пол подоцна ме ставија на апарати за одржување во живот, бев полна со течност, тежев 90. килограми, косата ми беше толку замрсена што главата ми беше избричена, а нозете ми беа црни од гангрена. Дури ја слушнав и медицинската сестра како вели дека ќе мора да ја ампутираат младата жена кога сфатив дека зборува за мене. Излегов од болницата три месеци подоцна во инвалидска количка и дојдов дома шокирана, обидувајќи се да се помирам со мојата нова реалност. Осум месеци се возев до тоалет и седев на столчето за туширање врескајќи му на Бога, прашувајќи го зошто и како се случило. Не мислев дека повторно ќе бидам сакана, не мислев дека ќе ме посакуваат – дефинитивно не мислев дека светот на модата некогаш ќе ме прифати“, изјавила таа за Vogue
View this post on Instagram
Таа истакнала дека имала и самоубиствени мисли, викала кон Бога, но решила и да продолжи напред: „Знаев дека морам да создадам нешто што одговара на мојот идентитет. Отсекогаш сум сакала злато, па решив од моите нозе да направам накит, свесно да се направи нешто што луѓето го гледаат и од него се фасцинирани. Резултатот, верувам, е нешто блиску до уметноста“.
