Светиот пророк Авакум е еден од дванаесетте „мали пророци“ во Стариот Завет и е почитуван како голем сведок на Божјата правда и промисла. Неговиот живот и пророчко дело се сместуваат кон крајот на VII век пред Христа, во време на тешки искушенија за јудејскиот народ.
Авакум живеел во период кога Јудеја била соочена со внатрешна неправда и надворешна закана од Вавилонците. Народот се оддалечувал од Божјиот закон, а насилството и неправдата станувале секојдневие. Во такви услови, пророкот отворено се обраќа кон Бога, поставувајќи прашања за страдањето на праведните и привидната неказнетост на злото.
Книгата на пророк Авакум е кратка, но исклучително длабока по содржина. Таа е напишана во форма на дијалог меѓу пророкот и Бога. Авакум со смелост прашува зошто Бог дозволува неправдата, а одговорот што го добива е повик на трпение и вера.
Најпознатата порака од неговото пророштво гласи:
„Праведниот ќе живее преку верата своја.“
Оваа мисла подоцна ќе има огромно значење и во христијанското богословие.
Во третата глава од книгата се наоѓа возвишен псалм – молитва исполнета со стравопочит и надеж. И покрај најавените страдања, пророкот завршува со силна исповед на верата и радоста во Господа, без оглед на околностите.
Православната црква го празнува Светиот пророк Авакум на 15 декември. Тој се смета за пример на искрена вера, духовна храброст и доверба во Божјата правда, дури и кога светот изгледа неправеден.
Пророк Авакум нè учи дека е дозволено да прашуваме, да се бориме со сомнежите, но никогаш да не ја губиме верата. Неговата порака е особено актуелна и денес: праведноста не секогаш доаѓа веднаш, но верата е патот преку кој човекот опстојува.
ekran платформа за слободоумни