Свети Јаков Персијанец, познат и како Јаков Интерисени, е еден од најпочитуваните маченици на Христовата Црква. Живеел во Персија во 5 век, во време кога христијаните често биле изложени на притисоци и прогонства од државните власти. Потекнувал од угледно семејство и имал значајна положба во општеството, што го довело во блиска врска со тогашниот персиски цар.
Иако од млада возраст бил воспитан во христијанската вера, под влијание на царот и страв од губење на световните привилегии, Јаков во еден момент се откажал од својата вера. Овој негов чекор ја потресол неговата мајка и сопруга, кои, не сакајќи да бидат соучесници во неговото отстапништво, му испратиле силно и потресно писмо. Во него го потсетиле дека ништо на земјата––ниту богатството, ниту честа––не е поважно од вечната вистина и од верноста кон Христос.
Писмото длабоко го разнило Јаков. Тој почувствувал силно покајание и го сфатил духовното значење на својот пад. Храбро реши да ѝ се врати на верата, и тоа јавно. Пред царот отворено изјавил дека е христијанин и дека никогаш повеќе нема да се откаже од Христос, без разлика на последиците што може да ги претрпи.
Разгневениот цар наредил да биде подложен на тешки маки. Иако страдањето било големо, христијанското предание го истакнува Јаков како пример за цврста, непоколеблива и искрена вера. Тој со мир и достоинство ги поднесувал своите маки, оставајќи силен духовен впечаток врз сите што го гледале.
По неговата маченичка смрт, христијаните во Персија почнале да го почитуваат како светител и маченик. Неговото страдање станало симбол на враќањето кон вистината, на силата на покајанието и на духовната победа над човечкиот страв и слабост.
Православната Црква го празнува Свети Јаков Персијанец на 27 ноември (стар стил) / 10 декември (нов стил). Денес, неговиот лик е почитуван во многу храмови, а верниците се обраќаат кон него со молитви за сила, храброст и одлучност во моментите на духовни искушенија.
ekran платформа за слободоумни