Ова е приказната за генерацијата која немала ништо, а всушност имала се: Ние сме генерацијата која никогаш нема да се врати!

Па, ајде да одиме по ред:

– Генерацијата која одеше на училиште и пеш се враќаше од училиште.

– Генерацијата која сама си ја напиша домашната задача за што побрзо да излезат надвор да играат.

– Генерацијата каде момчињата играа џамлии, а девојчињата играа ластик.

– Генерацијата која слободното време го поминуваше на улица.

– Генерацијата што играше криенка кога се стемни.

– Генерацијата која правеше колачи од кал и се шеташе по езерца.

– Генерацијата која сакаше лижавчиња со свирче и правеше гримаси кога среде лижавчето имаше кисело прашок.

– Генерацијата која со свои раце правеше хартиени синџири.

– Генерацијата на грамофонски плочи.

– Генерацијата која собираше салфети, беџови, имаше лексикони и бележници.

– Генерацијата која го гледаше тато како го поправа телевизорот или му помогна да ја намести антената.

– Генерацијата која имаше родители, а не странци.

Текстот продолжува на следната страна