Светите четиринаесет илјади младенци маченици од Витлеем се споменуваат во христијанската традиција како невини деца што биле убиени од страна на царот Ирод. Ова се случило кога Ирод наредил да се убијат сите машки деца на возраст до две години во Витлеем и околината, со цел да го најде и убие новородениот Исус Христос, Кој бил претскажан како „Цар на Јудејците“.
Овој страшен настан се опишува во Евангелието според Матеј (2:16-18) и се смета за исполнување на пророштвото на пророкот Еремија, кој зборува за „глас што се слуша во Рама, плач и големо ридање“ (Јер. 31:15).
Црквата ги чествува овие младенци како маченици, затоа што нивното страдање и смрт се сметаат за сведоштво за Христовото доаѓање и за почеток на борбата против злото. Денот на нивното споменување е 29 декември според јулијанскиот календар (11 јануари според грегоријанскиот).
Овој празник нè потсетува на трагедијата на невините жртви и на постојаната потреба за заштита на слабите и беспомошните.