ekran платформа за слободоумни
Дали сте размислувале за количината на внесена сол во вашето тело? Многу лекари предупредуваат на прекумерната употреба на сол во храната, како и на нејзините последици, меѓу кои најчест е проблемот со бубрезите.
Многу малку се зборува за бубрежни проблеми и заболувања, иако бројот на заболени кај нас и во светот постојано се зголемува, што е последица на дебелината, дијабетесот и хипертензијата – пандемични заболувања од третиот милениум и главни причинители на дисфункција на бубрезите. Сепак, тоа не мора да биде така бидејќи, кога се во прашање бубрезите, постојат превентивни мерки кои би можеле значително да го намалат бројот на нови случаи.
Тие се клучни за одржување на крвниот притисок
Бубрегот е парен орган кој го сочинува уринарниот систем заедно со капките, уретрата, мочниот меур и уретрата. Има неколку важни и витални функции, а прва и најпозната е прочистувањето на организмот од штетните материи предизвикани од метаболичките процеси. Покрај тоа, бубрезите учествуваат во регулирањето на метаболизмот на водата и електролитите, а помалку е познато дека тие синтетизираат некои хормони.
На пример, бубрегот го синтетизира пептидот ренин, кој е почетниот елемент во процесот на производство на ангиотензин II – хормон кој силно влијае на вазоконстрикција (стеснување на крвните садови), што доведува до зголемување или намалување на крвниот притисок. Еритропоетин, хормон кој ја стимулира коскената срцевина да произведува црвени крвни зрнца, се синтетизира и во бубрезите, поради што анемијата е присутна кај пациенти со хронично оштетување на бубрезите. Бубрезите се важни и во метаболизмот на витаминот Д и низа други активни супстанции кои делуваат или локално или на ниво на целиот организам.
Накратко, бубрезите не се органи кои учествуваат исклучиво во излачувањето на водата и токсичните продукти на метаболизмот, туку и во регулацијата на електролитите, тие се клучни за одржување на крвниот притисок и синтетизирање на хормони неопходни за живот.
Неправилно работење
Кога бубрежната функција е нарушена, доаѓа до нарушување на излачувањето на вода и, во повеќето случаи, намалување на количината на излачена урина. Сепак, постојат и бубрежни оштетувања во кои се јавува прекумерно мокрење, на пример кога е нарушена концентрациската функција на бубрезите. Кога бубрезите не работат правилно, се задржуваат штетните продукти на метаболизмот и се нарушуваат односите со електролитите – најчесто доаѓа до зголемување на калиумот, но во зависност од оштетувањето може да се појави и хипокалемија.
Се менува и односот на калциумот и фосфорот, а нарушената бубрежна функција може да доведе до зголемување на крвниот притисок, или поради намалена функција на излачување на вода или поради зголемена синтеза на хормони што доведуваат до стеснување на крвните садови. Намалената бубрежна функција е придружена со анемија, а на крајот и симптоми на уремија: замор, поспаност, гадење, повраќање и чешање на кожата, а доколку не се започне навреме со лекување (особено дијализа), може брзо да доведе до смрт.
Дијабетес и хипертензија
Денес, најчеста причина за оштетување на бубрезите во развиениот свет е дијабетесот, најчесто тип 2. Втора најчеста причина е нерегулираниот висок крвен притисок, проследен со специфична инфламаторна бубрежна болест или гломерулонефритис, полицистични бубрези и хронични инфекции.
Иако разни нарушувања може да доведат до оштетување на бубрезите, на крајот, бубрежното заболување е секогаш исто. Сепак, денес постојат лекови и можност за превенција, затоа треба да се стремиме да дијагностицираме и да започнеме со лекување што е можно порано.
На пример, строгата контрола на гликемијата ја одложува бубрежната инсуфициенција поради дијабетес, а соодветната контрола на крвниот притисок ја спречува прогресијата на бубрежното заболување.
Во случаи кога причината за болеста е имуно нарушување, дијагнозата е придружена со високо диференцирана долготрајна терапија. Конечниот успех зависи од природата на болеста и од времето кога е поставена дијагнозата и кога започнал третманот. За успехот значително придонесуваат и почитувањето на медицинските упатства, како и сериозното разбирање на препораките за намалување на вишокот килограми и за намалување на внесот на сол, кои пациентите често ги игнорираат.
